Catalogus baby

Nog 9 dagen en dan is het zover...... een geplande keizersnee en hopelijk een nieuw wondertje binnen ons gezin. Het gevoel is vreemd als of het een catalogus baby is.

Voor de geboorte van onze eerste, zoon Daan hadden wij al langere tijd een kinderwens. Dat het allemaal niet vanzelf ging was ons erg duidelijk. Na 2 miskramen en een currettage werd de spanning voor een nieuwe positieve test steeds groter. En dan is het eindelijk zo ver een positieve test maar dan weer, komt de spanning terug wand de eerste echo staat gepland. Met een kloppend hart lag ik op de bank omdat ik al een paar keer teleurgesteld was. Steeds meer ga je nadenken wat het zou kunnen zijn en wat er mis met je is. Later bleek het bij ons gewoon domme pech te zijn geweest. 

Op 15-10-2016 was ik uitgerekend van onze eerste zoon Daan. De zwangerschap verliep verder vlekkeloos en ik was helemaal in de wolken. Spullen inkopen en alles inrichten. Hoe leuk maar nog steeds blijft die spanning. Met 36 weken ontwikkelde ik een extreem hoge bloeddruk. Ik kon ook niet langer onder controle blijven bij de verlofkundige praktijk en moest doorverwezen worden naar het ziekenhuis. Met ons kindje bleef alles goed gaan maar toch was ik elke controle weer dankbaar hier een bevestiging van te krijgen. Een week voor mijn uitgerekende datum moest ik om de dag verschijnen in het ziekenhuis. Om de baby nog beter in de gaten te kunnen houden kreeg ik om de dag een CTG- scan. Dit was erg vermoeiend maar alles voor extra controles en bevestigingen. Het zou me toch niet op het laatste moment nog fout gaan. Op 14-10-2016 hebben ze besloten een ballon te plaatsen in de hoop de bevalling wat op gang te kunnen brengen. Het kindje deed het nog steeds erg goed maar vanwege mijn hoge bloeddruk was dit voor ons beide het beste. Ik moest blijven zodat ze mij en ons kindje goed konden observeren.

Lig je dan...helemaal alleen omdat mijn man weer richting huis moest aangezien wij thuis nog een halve boerderij aan dieren hebben. Van alles spookt er door je hoofd en het was zo onwerkelijk dat ik morgen zou gaan bevallen. Op 15-10-2016 werd alles voortgezet maar toen ik om 16:30 in de middag nog niet verder was dan 5 cm ontsluitingen zijn ze met de weeënopwekkers gestart. De weeën die kwamen en hoe...mijn lichaam raakte op en de meters van zowel Daan als mij gingen steeds verder omhoog. Daan bleek ook nog eens als sterrenkijker te liggen en aangezien hij een erg groot kindje was ten opzichte van mijn lichaam leek het erop dat dit natuurlijk nooit zou gaan lukken. Mijn lichaam raakte op en we kwamen in een gevaren zone terecht. Zonder twijfel zijn we met spoed naar de operatiekamer gebracht en om 21:58 werd ons wondertje te wereld gehaald. Hoewel ik compleet in een roes was, was ik zo trots en dankbaar dat ik dan eindelijk ons mannetje gezond bij papa in de armen zag liggen. Nar 2 dagen mochten we naar huis maar ook dit ging als snel mis. Ik had hoge koorts en bleek een bloedvergiftiging te hebben. Na 1,5 week ziekenhuis mochten we dan eindelijk naar huis om daar pas echt te gaan genieten.

Nu 9 dagen voor mijn geplande keizersnee spookt mijn vorige bevalling nog best door mijn hoofd. Het rare aan de geplande keizersnee vind ik dat het een soort van catalogus baby wordt. Je weet de dag, 2 dagen ervoor krijg je een tijd door en dan wordt je verwacht.....

Uiteraard kan ons 2e wondertje zich eerder melden en gaan we nog zien hoe het allemaal loopt maar ik blijf het een raar idee vinden. Hopelijk kunnen we volgende week vrijdag net zo opgelucht ademhalen als alles weer achter de rug is. Wij weten als geen ander dat het niet vanzelf sprekend is en dat het steeds weer een wonder blijft. Maar genieten juist ook volop dat het ook gewoon goed kan gaan en er gelukkig genoeg gezonde baby's ter wereld komen of dit nou door een baring of keizersnee komt.